ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Τελευταια διαβασα μια συνεντευξη του ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΓΟΥΛΦ, αμερικανου καθηγητη οικονομικων που εχει μια πολύ ενδιαφερουσα άλλη οπτικη. Συμφωνα με τα λεγομενα του δεν εχει νοημα η παλη για μεταρυθμισεις με κεινσιανα προγραμματα αλλα χρειαζεται μια αλλαγη συστημικη η οποια θα ερθει από τα κατω(θεωρητικα παντα) και θα παιρνει υποψη τα επωδυνα μαθηματα από τις ηττεςτου σοσιαλισμου και του κομμουνισμου όπως τους γνωρισαμε. Όχι καπιταλισμος πλεον .Αυτο απαιτει έναν καθαρο ορισμο του τι σημαινει ένα νέο μη καπιταλιτικο συστημα.Δεν σημαινει κυβερνητικη ρυθμιση του ιδιωτικου καπιταλισμου η μονο κρατος αντι ιδιωτικων επιχειρησεων ουτε κυβερνητικο σχεδιασμο μονο αντι αγορων. Αυτές οι παλιες αλλαγες που υιοθετηθηκαν από τον παραδοσιακο σοσιαλισμο κ κομμουνισμο αποδειχτηκαν σε μακροχρονια βαση ανεπαρκεις . Εκει που ο παραδοσιακος σοσιαλισμος ρυθμισε τον ιδιωτικο καπιταλισμο και εγκαθιδρυσε κρατικες επιχειρησεις δεν μετασχηματιστηκαν οι κοινωνιες επειδη αφησαν στη θεση τους έναν βασικο καπιταλιστικο καταμερισμο αναμεσα στους (κρατοδιοριζομενους )εργοδοτες και τους εργαζομενους και την αντιδημοκρατικη οργανωση των επιχειρησεων,κατι που εδωσε τη δυνατοτητα στους εργοδοτες να παιρνουν  τις βασικες οικονομικες αποφασεις και να τις επιβαλλουν στη μαζα των εργαζομενων ,γι αυτό ο κυβερνητικος σχεδιασμος δεν κατορθωσε να κανει κατι διαφορετικο απ ότι ο ιδιωτικος.Το αποτελεσμα ηταν ότι αυτά τα σοσιαλιστικα εγχειρηματα ως εναλλακτικα του καπιταλισμου δεν ηταν τοσο εναλλακτικα.Τετοια εγχειρηματα δεν ‘’ζουν’’ μακροπροθεσμα, δεν είναι πιο αποτελεσματικα και ευελικτα . Για να δουμε όμως τι είναι ο καπιταλισμος για να μπορεσουμε να ορισουμε τι είναι εναλλακτικο.Ο Καπιταλισμος  λοιπον είναι ενας τροπος οργανωσης της παραγωγης των αγαθων και υπηρεσιων (σε εργοστασια, γραφεια και καταστηματα) τετοιος ώστε μια μικρη ομαδα ανθρωπων (μεγαλοι μετοχοι κ τα διοικητικα συμβουλια που διοριζουν )παιρνουν ολες τις κρισιμες αποφασεις τι πως κ που θα παραχθει και τι θα κανουν τα κερδη. Το αποτελεσμα είναι η καπιταλιστικη ασταθεια, ανισοτητα κ αδικια. Ποια θα είναι η εναλλακτικοτητα σ αυτό? Είναι απλο. Να εκδημοκρατισουμε την οργανωση της κάθε επιχειρισης ώστε οι εργαζομενοι να παιρνουν τις κρισιμες αποφασεις. Αυτή η αλλαγη δεν ολοκληρωθηκε ποτε από τον παραδοσιακο σοσιαλισμο κ κομμουνισμο. Βεβαια κανεις δεν ειπε ότι είναι κατι ευκολο όπως ακουγεται. Οι εργαζομενοι χρειαζονται προετοιμασια, οι οργανωτικες δομες θα χρειαστουν αλλαγη των νομων,των υπουργειων, για να γινει δυνατο κατι τετοιο. Καθως και καθεστως ασφαλειας κ αναπτυξης. Όμως είναι και πολύ ελπιδοφορο γιατι π.χ. οι επιστημονες θα μπορουν να προτεινουν και να επηρεασουν την ληψη των αποφασεων ώστε μακροπροθεσμα η επιχειριση να προοδευει αλλα και να αποδιδει τα μεγιστα οφελη στην κοινωνια και στους εργαζομενους.Νηπιακα τετοια σχεδια είναι τα παραδειγματα ιδιωτικων πτωχευμενων επιχειρησεων που οι εργαζομενοι τους τις κρατησαν ανοιχτες με την πυγμη τους (ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ  ΕΔΩ   ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΑΝ , ΚΑΘΩΣ ΗΤΑΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ)και η κυβερνηση τους εδωσε την ευκαιρια να παρουσιασουν το σχεδιο τους και μαλιστα σε μια κατασταση υφεσης της οικονομιας μας.Δεν υπαρχει εξασφαλιση βιωσιμοτητας στο περιβαλλον της κρισης που βιωνουμε αλλα η αυτοδιαχειριση απ τους εργαζομενους εχει άλλη δυναμικη καθως οι ιδιοι μπορουν να παιρνουν αποφασεις για καινοτομιες και κινησεις σωτηριας σε κάθε περιπτωση. Συνολικα θα μπορουσε η Τοπικη αυτοδιοικηση, συλλογοι και σωματεια να   συμμετεχουν και να γνωμοδοτουν και να συμπαραστεκονται .Σημαντικο παραδειγμα η softex, η αυτοδιοικηση επαιξε το ρολο της στο να μην κλεισει,οι εργαζομενοι παρουσιασαν σχεδια και αποψεις, συμμετειχαν λοιπον στις αποφασεις.Με λιγα λογια μιλαμε για ένα ειδος κοινωνικοποιησης των επιχειρησεων και όχι κρατικοποιησης . φανταστειτε επιχειρησεις οπου συμμετεχουν οι πολιτες , δεν θα μπορουσε ευκολα καποιος να τις πτωχευσει, να τις φερει σε κριση, να εκμεταλλευθει  για ατομικο οφελος.Για να γινουν αυτά όπως είναι ευκολονοητο όμως θα πρεπει να απεγκλωβιστουν τα σωματεια από τα κομματα αλλα και αντιστροφα η δημιουργια τους θα οδηγησει στον απεγκλωβισμο αυτόν.Καταληγουμε και παλι λοιπον στην σπουδαιοτητα της εκπροσωπησης , στο ποσο σπουδαιο είναι να λειτουργησουν τα σωματεια όπως λειτουργουν και στη Γαλλια, συλλογικα, και όχι σαν κομματικα οργανα.