ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ

Ένα άλλο θεμα που θιγει ο κ. ΓΟΥΛΦ είναι το θεμα του ρατσισμου. Μας λεει λοιπον ότι ο ρατσισμος υπαρχει σε μεγαλο βαθμο επειδη η υπαρξη του εξασφαλιζει μεγαλυτερα πλεονεκτηματα στον καπιταλισμο από το κοστος που προκαλει. Η ασταθεια του καπιταλισμου δεν αντιμετωπιστηκε ποτε καθως είναι δομικο θεμα του.Παραμενει για να βαραινει τις λαικες μαζες δημουργωντας τη συνυπαρξη εκατομμυριων ανεργων, εκατομμυριων αχρησιμοποιητων εργαλειων, εξοπλισμου και πρωτων υλων και μη ικανοποιημενων κοινωνικων αναγκων.Επειδη λοιπον δεν μπορει να υπερβει τον ανορθολογισμο του προσπαθει να τον διαχειριστει ώστε να μη γινεται απειλητικος για τον ιδιο τον καπιταλισμο.Ενας τροπος είναι η ασταθεια του να πληττει κάθε φορα μονο ορισμενα τμηματα του πληθυσμου τα οποια είναι τα πρωτα που απολυονται και μενουν μακροχρονια ανεργα. Με αλλα λογια στοχος είναι να ξεχωρισει ένα μερος του πληθυσμου και να το κανει φτωχο για παντα, ετσι ώστε να μπορει το άλλο κομματι να φανταζεται ότι εχει καποια ανοσια στις κρισεις. Στη συνεχεια ισχυριζεται ιδεολογικα ότι αυτή η φτωχεια δεν οφειλεται στην ασταθεια του καπιταλισμου αλλα στα λαθη των ιδιων των φτωχων. Αυτό το σχεδιο γινεται ευκολοτερο αν μπορουν να υποδειξουν καποια εμφανη ποιοτητα των φτωχων για να αποδειξει ότι η φτωχεια τους είναι δικο τους λαθος.Εδω μπαινει ο ρατσισμος.Το επιχειρημα κατασκευαζεται στη βαση του ότι ο φτωχος επειδη ανθρωποι καποιου χρωματος ,εθνικοτητας,μειονοτητας, συστηματος πιστης, ενδυματολογικου κωδικα, κ προφανως κ με καποιες αναπηριες (γιατι πχ είναι φτιαγμενοι απ το θεο  ώστε να μην μπορουν )κλπ, είναι επιρρεπεις στη φτωχεια γιατι δεν εργαζονται σκληρα, επιμενουν να μην δουλευουν, δεν είναι ικανοι σαν εμας τους αλλους, κλπ. Ο ρατσισμος είναι λειτουργικος για τον καπιταλισμο βοηθωντας τον να αφαιρεσει από το καπιταλιστικο συστημα την ευθυνη του για τις περιοδικες κρισεις και την ανεργια και αντιθετα να ενοχοποιει  τα θυματα του. 

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Τελευταια διαβασα μια συνεντευξη του ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΓΟΥΛΦ, αμερικανου καθηγητη οικονομικων που εχει μια πολύ ενδιαφερουσα άλλη οπτικη. Συμφωνα με τα λεγομενα του δεν εχει νοημα η παλη για μεταρυθμισεις με κεινσιανα προγραμματα αλλα χρειαζεται μια αλλαγη συστημικη η οποια θα ερθει από τα κατω(θεωρητικα παντα) και θα παιρνει υποψη τα επωδυνα μαθηματα από τις ηττεςτου σοσιαλισμου και του κομμουνισμου όπως τους γνωρισαμε. Όχι καπιταλισμος πλεον .Αυτο απαιτει έναν καθαρο ορισμο του τι σημαινει ένα νέο μη καπιταλιτικο συστημα.Δεν σημαινει κυβερνητικη ρυθμιση του ιδιωτικου καπιταλισμου η μονο κρατος αντι ιδιωτικων επιχειρησεων ουτε κυβερνητικο σχεδιασμο μονο αντι αγορων. Αυτές οι παλιες αλλαγες που υιοθετηθηκαν από τον παραδοσιακο σοσιαλισμο κ κομμουνισμο αποδειχτηκαν σε μακροχρονια βαση ανεπαρκεις . Εκει που ο παραδοσιακος σοσιαλισμος ρυθμισε τον ιδιωτικο καπιταλισμο και εγκαθιδρυσε κρατικες επιχειρησεις δεν μετασχηματιστηκαν οι κοινωνιες επειδη αφησαν στη θεση τους έναν βασικο καπιταλιστικο καταμερισμο αναμεσα στους (κρατοδιοριζομενους )εργοδοτες και τους εργαζομενους και την αντιδημοκρατικη οργανωση των επιχειρησεων,κατι που εδωσε τη δυνατοτητα στους εργοδοτες να παιρνουν  τις βασικες οικονομικες αποφασεις και να τις επιβαλλουν στη μαζα των εργαζομενων ,γι αυτό ο κυβερνητικος σχεδιασμος δεν κατορθωσε να κανει κατι διαφορετικο απ ότι ο ιδιωτικος.Το αποτελεσμα ηταν ότι αυτά τα σοσιαλιστικα εγχειρηματα ως εναλλακτικα του καπιταλισμου δεν ηταν τοσο εναλλακτικα.Τετοια εγχειρηματα δεν ‘’ζουν’’ μακροπροθεσμα, δεν είναι πιο αποτελεσματικα και ευελικτα . Για να δουμε όμως τι είναι ο καπιταλισμος για να μπορεσουμε να ορισουμε τι είναι εναλλακτικο.Ο Καπιταλισμος  λοιπον είναι ενας τροπος οργανωσης της παραγωγης των αγαθων και υπηρεσιων (σε εργοστασια, γραφεια και καταστηματα) τετοιος ώστε μια μικρη ομαδα ανθρωπων (μεγαλοι μετοχοι κ τα διοικητικα συμβουλια που διοριζουν )παιρνουν ολες τις κρισιμες αποφασεις τι πως κ που θα παραχθει και τι θα κανουν τα κερδη. Το αποτελεσμα είναι η καπιταλιστικη ασταθεια, ανισοτητα κ αδικια. Ποια θα είναι η εναλλακτικοτητα σ αυτό? Είναι απλο. Να εκδημοκρατισουμε την οργανωση της κάθε επιχειρισης ώστε οι εργαζομενοι να παιρνουν τις κρισιμες αποφασεις. Αυτή η αλλαγη δεν ολοκληρωθηκε ποτε από τον παραδοσιακο σοσιαλισμο κ κομμουνισμο. Βεβαια κανεις δεν ειπε ότι είναι κατι ευκολο όπως ακουγεται. Οι εργαζομενοι χρειαζονται προετοιμασια, οι οργανωτικες δομες θα χρειαστουν αλλαγη των νομων,των υπουργειων, για να γινει δυνατο κατι τετοιο. Καθως και καθεστως ασφαλειας κ αναπτυξης. Όμως είναι και πολύ ελπιδοφορο γιατι π.χ. οι επιστημονες θα μπορουν να προτεινουν και να επηρεασουν την ληψη των αποφασεων ώστε μακροπροθεσμα η επιχειριση να προοδευει αλλα και να αποδιδει τα μεγιστα οφελη στην κοινωνια και στους εργαζομενους.Νηπιακα τετοια σχεδια είναι τα παραδειγματα ιδιωτικων πτωχευμενων επιχειρησεων που οι εργαζομενοι τους τις κρατησαν ανοιχτες με την πυγμη τους (ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ  ΕΔΩ   ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΑΝ , ΚΑΘΩΣ ΗΤΑΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ)και η κυβερνηση τους εδωσε την ευκαιρια να παρουσιασουν το σχεδιο τους και μαλιστα σε μια κατασταση υφεσης της οικονομιας μας.Δεν υπαρχει εξασφαλιση βιωσιμοτητας στο περιβαλλον της κρισης που βιωνουμε αλλα η αυτοδιαχειριση απ τους εργαζομενους εχει άλλη δυναμικη καθως οι ιδιοι μπορουν να παιρνουν αποφασεις για καινοτομιες και κινησεις σωτηριας σε κάθε περιπτωση. Συνολικα θα μπορουσε η Τοπικη αυτοδιοικηση, συλλογοι και σωματεια να   συμμετεχουν και να γνωμοδοτουν και να συμπαραστεκονται .Σημαντικο παραδειγμα η softex, η αυτοδιοικηση επαιξε το ρολο της στο να μην κλεισει,οι εργαζομενοι παρουσιασαν σχεδια και αποψεις, συμμετειχαν λοιπον στις αποφασεις.Με λιγα λογια μιλαμε για ένα ειδος κοινωνικοποιησης των επιχειρησεων και όχι κρατικοποιησης . φανταστειτε επιχειρησεις οπου συμμετεχουν οι πολιτες , δεν θα μπορουσε ευκολα καποιος να τις πτωχευσει, να τις φερει σε κριση, να εκμεταλλευθει  για ατομικο οφελος.Για να γινουν αυτά όπως είναι ευκολονοητο όμως θα πρεπει να απεγκλωβιστουν τα σωματεια από τα κομματα αλλα και αντιστροφα η δημιουργια τους θα οδηγησει στον απεγκλωβισμο αυτόν.Καταληγουμε και παλι λοιπον στην σπουδαιοτητα της εκπροσωπησης , στο ποσο σπουδαιο είναι να λειτουργησουν τα σωματεια όπως λειτουργουν και στη Γαλλια, συλλογικα, και όχι σαν κομματικα οργανα.