Τα παιδια με μδ και η σημερινη κατασταση
########
(απο την εμπειρια ενος γονιου)
Ολοι οι ανθρωποι ξεκιναμε τη ζωη σαν παιδια
και απο κει αρχιζουμε να χτιζουμε τον αυριανο
εαυτο μας ετσι ωστε να μπορει να τα βγαλει
περα αργοτερα. Αυτο που δεν ξερουν οι πιο
πολλοι ειναι ποσο διαφορετικοι ειμαστε οταν
γεννιομαστε και ποσο αυτο επηρεαζει τον
ενηλικα που θα προκυψει. Κουβαλαμε γονιδια κ
συμπεριφορες πολλων χιλιαδων ετων που αφορουν
λεπτομερειες που συχνα περνουν απαρατηρητες
αλλα ειναι πολυ σπουδαιας σημασιας για την
εξελιξη μας.
Ο ρατσισμος παραβλεπει αυτο το πραγμα
ακριβως και προαγει την ανωτεροτητα καποιων
χαρακτηριστικων. Η αληθεια ειναι οτι ολα τα
γονιδια ειναι αποτελεσμα της εξελιξης κ
εξυπηρετουν καποιο σκοπο. Ετσι ο ρατσισμος
δεν εχει αληθινη βαση,ειναι πιο πολυ αναγκη
των ακραιων ιδεολογιων να επιβαλουν ενα
συστημα συμφεροντων σε φυλες,λαους,ομαδες που
βασιζεται στην ανταγωνιστικοτητα,στο διαιρει
και βασιλευε ,με αυτη την εννοια ο ρατσισμος
προετοιμαζει την ελευση του
νεοφιλελευθερισμου γιατι προκαλει ρωγμες στον
κοινωνικο ιστο.
Στην περιπτωση των παιδιων με μδ ο ρατσισμος
της κοινωνιας βασιζεται σε φασιστικες
αντιληψεις που εχουν γινει πλεον ηθη αφου μια
σειρα γεννεων μεγαλωσαν με αυτες. Ομως ολες
αυτες οι αντιληψεις βασιζονται στην υποθεση
οτι ολοι ειμαστε ιδιοι εκτος απο λιγους που
κακως διαφερουν κ πρεπει να αντιμετωπιζονται
με ειδικα μετρα για να μην χαλανε την
αρμονικη λειτουργια(θεωρητικα) της (περηφανα)
εθνικιστικης κοινωνιας μας. Δυστυχως για
οσους υποστηριζουν τετοιες αντιληψεις ειμαστε
ολοι πολυ πιο διαφορετικοι απο οτι νομιζουμε
οσο κι αν δεν ειναι κατι που φαινεται.
Μελετωντας την φυση των μδ και ακουγοντας
γνωμες ποικιλων ειδικων μαθαινουμε οτι η ιδια
η φυση του ανθρωπινου μυαλου διαφερει σε
τροπο δομης αλλα και ταχυτητας,τομεων
αναπτυξης κλπ.πχ ενα παιδι με
υπερκινητικοτητα θα εχει δυσκολια
συγκεντρωσης και ως ενα βαθμο θα εχει μια
καθυστερηση στην αναπτυξη του οπως και ενα
παιδι με νοητικη υστερηση, ενα παιδι με
αυτισμο η ενα παιδι με αναπτυξιακη αργοπορια
η δυσλεξια κλπ. ομως σε καθε περιπτωση η
αναπτυξη σε διαφορους τομεις θα ειναι τοσο
διαφορετικη και το παραγομενο αποτελεσμα τοσο
ποικιλο ωστε να ειναι σχεδον αδυνατο να
προβλεψουμε την εξελιξη καθε ενος η και τον
παραλληλισμο μεταξυ τους.Αυτο επειδη πχ σε
ενα παιδι που ενω εχει μια δυσκολια
αντιληψης(οφειλομενη ας πουμε σε μια μικρη
νοητικη υστερηση η σε αυτισμο)αλλα εχει καλη
μνημη και μαθηματικη ικανοτητα θα μπορουσαν
τα χαρακτηριστικα αυτα να το βοηθησουν να
αναπτυξει σχετικα ικανοποιητικες κοινωνικες
σχεσεις μαθαινοντας σχεσεις αιτιας-
αποτελεσματος,καλο προσανατολισμο κλπ,(μια
μηχανικη ικανοτητα) εχοντας μικρη
συναισθηματικη νοημοσυνη, ενω ενα παιδι με
υψηλοτερη συναισθηματικη νοημοσυνη και
ενσυναισθηση που ομως εχει φτωχη μνημη ,μικρη
μαθηματικη ικανοτητα και δυσπραξια να μην
μπορει να εχει καλη πορεια κοινωνικα.
Οι κοινωνικες δεξιοτητες, η μνημη, η
μαθηματικη ικανοτητα,η αντιληψη, η
συναισθηματικη νοημοσυνη, η ακουστικη
αντιληψη, η επεξεργασια των πληροφοριων,η
λεπτη κινητικοτητα,η φαντασια,η εξασκηση,κλπ
ειναι τομεις που συνδυαζονται και παραγουν
τις ικανοτητες της προσωπικοτητας μας.Το
μιγμα των δεξιοτητων αυτων μπορει να παραγει
τοσο διαφορετικα αποτελεσματα γιατι στα
παιδια με μδ δεν αναπτυσονται ισσοποσα αλλα
ανισα. φανταστειτε ποσοι συνδυασμοι μπορουν
να υπαρξουν με αυτα τα μιγματα προσωπικοτητας
.Αυτο λειτουργει και στα παιδια χωρις μδ αλλα
η ανιση αναπτυξη σ αυτα ειναι μικρης
αποκλισης και εξηγει απλα τη διαφορετικοτητα
χαρακτηρα. στα παιδια με μδ ομως δημιουργει
πολλα προβληματα με κυριοτερο την
κυμαινομενου βαθμου ελλειψη
οργανωσης,πρωτοβουλιας,
αντιληψης,κατανοησης,κοινωνικοτητας,ενταξης
σε ομαδα,την δυσπραξια,τις λαθος συμπεριφορες
, την αδυναμια αποκωδικοποιησης των
κοινωνικων μηνυματων,καταστασεων,γλωσσας
σωματος ,την ελλειψη μετρου σε καποια
θεματα,την επιρρεπη σε παραβατικοτητα
συμπεριφορα με την εννοια του ευκολου
επηρεασμου απο συνομηλικους, τα αισθηματα
απορριψης και πασης φυσεως αρνητικα
συναισθηματα οπως η παραιτηση,η ντροπη, η
πολυ χαμηλη αυτοεκτιμηση κλπ
Γνωριζοντας αυτα καποιος μπορει τωρα ν
αρχισει να καταλαβαινει ποση ποικιλια
περιπτωσεων μπορει να δημιουργηθει, ποσες
επιμερους αιτιες μπορει να υπαρχουν που να
δημιουργουν τις μδ ετσι ωστε για να
βοηθησουμε ενα παιδι με μδ να ειναι αναγκαια
οχι πλεον η παραλληλη στηριξη, η ενισχυτικη κ
αλλα τετοια αλλα το εξατομικευμενο προγραμμα
που θα μετρα που βρισκεται η γνωση του
παιδιου, η ικανοτητα μνημης κ αφομοιωσης,
τους αποτελεσματικους τροπους και θα
φτιαχνεται ενα προγραμμα οπου σε καθε τομεα
θα ανεβαζει επιπεδο γνωσεων σταδιακα λιγο
πανω απο το σημειο που βρισκεται και με τροπο
που με δοκιμη αποδειχνεται οτι ειναι
κατανοητος απ το παιδι.Οσο αφορα το σχολειο
αυτο γινεται με καταρτιση προγραμματος
ασκησεων, κειμενων κατανοησης κ συζητησης
κλπ.
Για τις κοινωνικες δεξιοτητες ομως(συμφωνα με
οδηγιες εργοθεραπευτων) πρεπει να
αναγνωρισουμε και να καταγραψουμε τις
ελλειματικες δεξιοτητες και να τις διδαξουμε
καθε μια ξεχωριστα.Παραδειγμα η
αποκωδικοποιηση της γλωσσας του σωματος των
αλλων, πρεπει να διδαχθει απο γονιο στο
παιδι με παραδειγματα καθως και συζητηση για
τις αναμενομενες συμπεριφορες-αντιδρασεις που
περιμενουν οι αλλοι απο μας,
η δυσπραξια απαιτει αντιστοιχα εξασκηση σε
καθε ειδους καθημερινη πραξη ,ωστοσο θα
πρεπει να αφηνουμε στο παιδι ελευθερια να
βρει τον καλυτερο τροπο γιατι το καλυτερο
αποτελεσμα επιτυγχανεται οταν παρεχουμε
υποστηριξη με συνεχη ελευθερια επιλογης 2 η
περισσοτερων δρομων. Σημαντικο ειναι να
θυμομαστε την ελλειψη οργανωσης-αυτο σημαινει
οτι οταν βλεπουμε απραξια θα πρεπει να
παρεχουμε ψυχικη στηριξη, ιδεες, αισιοδοξια,
συζητηση , ωθηση με προγραμμα δουλειων και
διασκεδασης. Μεγαλη βοηθεια παρεχει η
συζητηση για κοινωνικα θεματα και αρθρα
αντιληψης.πχ απο www.dinfo.gr,
www.flowmagazine.gr, www.perierga.gr,
tvxs/ygeia, http://www.e-psychology.gr κλπ.
Συχνα ειναι πολυ αποτελεσματικο οταν εχει μια
σημαντικη δυσκολια να βρουμε πληροφοριες απο
σχετικα αρθρα και να τις συζητησουμε μαζι.
Το ζητουμενο ειναι ενα παιδι με
αυτοεκτιμηση,που αντιμετωπιζει τις δυσκολιες
με χιουμορ,που παταει στα ποδια
του,ικανοποιει τις αναγκες του, ζηταει
βοηθεια οταν τη χρειαζεται,προσπαθει να
αναγνωριζει τα μηνυματα γυρω του και αρχιζει
να βρισκει μονο του τα εφοδια που χρειαζεται
για το μελλον του.
Σημερα δυστυχως η κατασταση δεν ειναι η
καλυτερη. Στο σχολειο τα παιδια αυτα
λαμβανουν απορριψη και παραιτουνται στο βαθμο
που τους οδηγει η δυσκολια τους.
Εξατομικευμενα προγραμματα δεν γινονται-δεν
υπαρχει χρονος για τετοια. οι καθηγητες
εχοντας εμπειρια και γνωση τετοιων
περιπτωσεων ειναι ελαστικοι. Η εξελιξη των
παιδιων εξαρταται απο τον βαθμο επιμερους
ικανοτητων και τον βαθμο βοηθειας που
λαμβανουν απο το περιβαλλον τους. Επισημη
βοηθεια δεν υπαρχει. Το καλυτερο για τους
γονεις ειναι να επισκεφθουν ενα αναπτυξιολογο
,ενα παιδοψυχολογο και εναν εργοθεραπευτη
για συμβουλες. Μπορει επισης να υπαρχει και
μια παρακολουθηση απο καποιον. ομως αυτα δεν
αντικαθιστουν τη δουλεια των γονιων που θα
εξελιξει και θα δωσει εφοδια στο παιδι να
πατησει στα ποδια του και που μονο οι γονεις
μπορουν να δωσουν στα παιδια τους.Γενικα τα
παιδια με μδ γινονται ενηλικες με μδ και η
πορεια της ζωης τους εξαρταται απο τη δουλεια
που εχει γινει στα παιδικα και εφηβικα τους
χρονια(αν και εχουν μια αυτονομη πορεια
ωριμανσης, απλα ειναι πιο αργη) ,ετσι οι
γονεις αυτων εχουν αρκετη διαρκη δουλεια να
κανουν τοσο σε μαθησιακο οσο και σε επιπεδο
κοινωνικων δεξιοτητων και ειναι μια
καθημερινη δουλεια. Ωστοσο πρεπει να γινεται
με ενα προγραμμα με χιουμορ και δομημενο ετσι
που να μπορουν κι οι ιδιοι και τα παιδια να
εχουν μια ηρεμη διασκεδαστικη ζωη και
πολυπλευρη αναπτυξη για τα παιδια τους.
Οι κινδυνοι της πορειας αυτων των παιδιων
ειναι σημαντικοι. αν αφεθουν στη μοιρα τους
αναλογα με την περιπτωση κινδυνευουν να
παραιτηθουν, να αποκτησουν καταθλιψη η αλλα
ψυχ. νοσηματα, να γινουν αντικειμενα
εκμεταλευσης, να απομονωθουν,κλπ. Ετσι ειναι
μονοδρομος αυτου του ειδους η συνεχης
υποστηριξη. Το πιο σπουδαιο ειναι να
καταλαβει ο γονιος οτι πρεπει να δινει
ευκαιριες για εμπειριες, νεα πραγματα και
παραστασεις ,πρωτοβουλιες και
υπευθυνοτητες,ψυχικη υποστηριξη και συζητηση
για την οποια δυσκολια παρουσιαζεται αλλα
παντα με φιλικοτητα,χιουμορ,καλη διαθεση και
επισης να καταλαβει οτι ενω στα αλλα παιδια η
κοινωνικη και σχολικη γνωση εξελισσεται
αυθορμητα , σ αυτα χρειαζεται προωθηση,
βοηθεια και υποστηριξη στους ρυθμους που
μπορει να ανταποκριθει το καθε παιδι.Οπως
πιστευω οτι καταλαβατε πλεον, η πορεια των
σχολικων μαθηματων αναγκαστικα ερχεται σε 2η
μοιρα σε σχεση με την πορεια των ικανοτητων
κοινωνικης προσαρμογης και επιβιωσης και
καλο θα ειναι να χρησιμοποιειται η φοιτηση
στο σχολειο για να βοηθησει τις δεξιοτητες
αυτες κι οχι να γινεται αυτοσκοπος σε βαρος
των δεξιοτητων αυτων.πχ τα μαθηματα θα πρεπει
να απλοποιουνται κατα το μεγιστο και να
αξιοποιουνται σαν γνωσεις που θα βοηθουν τον
γενικοτερο σκοπο της ωριμανσης και των
κοινωνικων δεξιοτητων οπου εχουν τετοιο
περιεχομενο(πχ συνναλαγες με χρηματα , φυσικη
και μαθηματικα απο την καθημερινη
ζωη,βελτιωση γλωσσικης εκφρασης,προωθηση
εκφρασης συναισθηματων, κοινωνικες
πληροφοριες κ κειμενα για συζητηση
κλπ).Εννοειται οτι η βαθμολογηση θα πρεπει να
γινεται με βαση οχι το αποτελεσμα αλλα για να
παραγεται αποτελεσμα.Ετσι κι αλλιως τα παιδια
με μδ εχουν αρκετα προβληματα να λυσουν στην
καθημερινη τους ζωη ωστε οι συστασεις για
περισσοτερο διαβασμα που εδιναν παλιοτερα
απληροφορητοι για το θεμα των μδ
εκπαιδευτικοι πεφτουν στο κενο γιατι οπως
λεμε δεν ειναι το θεμα τοσο ο κοπος αλλα ο
τροπος.
Πολυ χρησιμες ειναι οι οποιες νεες γνωσεις
οπως ξενες γλωσσες, αρθρα, ιδεες για προτζεκτ
οπως τα σχολικα, συνταγες, σχεδια για
καλλιτεχνικες ιδεες κ δημιουργιες,εξωσχολικες
λεσχες κ δρασεις πολιτισμου,προγραμματα δια
βιου μαθησης,συζητησεις, η εκπαιδευση του
παιδιου στο να αναζητα πληροφοριες και
παραπλευρες λυσεις μονο του κλπ
Συνοψιζοντας θα μπορουσαμε να συγκεντρωσουμε
τα πιο σημαντικα σημεια που πρεπει να
θυμομαστε
-διαγνωση απο καταλληλους ειδικους
-συμβουλες και απο εργοθεραπευτη
-καταρτιση εξατομικευμενου σχολικου
προγραμματος στο επιπεδο που βρισκεται
το παιδι
-οικογενειακο προγραμμα για μαθησιακη
υποστηριξη και κοινωνικες δεξιοτητες,παροχη
εμπειριων,νεες γνωσεις .
-ψυχολογικη υποστηριξη κ παρακολουθηση
by makis tsaki
########
(απο την εμπειρια ενος γονιου)
Ολοι οι ανθρωποι ξεκιναμε τη ζωη σαν παιδια
και απο κει αρχιζουμε να χτιζουμε τον αυριανο
εαυτο μας ετσι ωστε να μπορει να τα βγαλει
περα αργοτερα. Αυτο που δεν ξερουν οι πιο
πολλοι ειναι ποσο διαφορετικοι ειμαστε οταν
γεννιομαστε και ποσο αυτο επηρεαζει τον
ενηλικα που θα προκυψει. Κουβαλαμε γονιδια κ
συμπεριφορες πολλων χιλιαδων ετων που αφορουν
λεπτομερειες που συχνα περνουν απαρατηρητες
αλλα ειναι πολυ σπουδαιας σημασιας για την
εξελιξη μας.
Ο ρατσισμος παραβλεπει αυτο το πραγμα
ακριβως και προαγει την ανωτεροτητα καποιων
χαρακτηριστικων. Η αληθεια ειναι οτι ολα τα
γονιδια ειναι αποτελεσμα της εξελιξης κ
εξυπηρετουν καποιο σκοπο. Ετσι ο ρατσισμος
δεν εχει αληθινη βαση,ειναι πιο πολυ αναγκη
των ακραιων ιδεολογιων να επιβαλουν ενα
συστημα συμφεροντων σε φυλες,λαους,ομαδες που
βασιζεται στην ανταγωνιστικοτητα,στο διαιρει
και βασιλευε ,με αυτη την εννοια ο ρατσισμος
προετοιμαζει την ελευση του
νεοφιλελευθερισμου γιατι προκαλει ρωγμες στον
κοινωνικο ιστο.
Στην περιπτωση των παιδιων με μδ ο ρατσισμος
της κοινωνιας βασιζεται σε φασιστικες
αντιληψεις που εχουν γινει πλεον ηθη αφου μια
σειρα γεννεων μεγαλωσαν με αυτες. Ομως ολες
αυτες οι αντιληψεις βασιζονται στην υποθεση
οτι ολοι ειμαστε ιδιοι εκτος απο λιγους που
κακως διαφερουν κ πρεπει να αντιμετωπιζονται
με ειδικα μετρα για να μην χαλανε την
αρμονικη λειτουργια(θεωρητικα) της (περηφανα)
εθνικιστικης κοινωνιας μας. Δυστυχως για
οσους υποστηριζουν τετοιες αντιληψεις ειμαστε
ολοι πολυ πιο διαφορετικοι απο οτι νομιζουμε
οσο κι αν δεν ειναι κατι που φαινεται.
Μελετωντας την φυση των μδ και ακουγοντας
γνωμες ποικιλων ειδικων μαθαινουμε οτι η ιδια
η φυση του ανθρωπινου μυαλου διαφερει σε
τροπο δομης αλλα και ταχυτητας,τομεων
αναπτυξης κλπ.πχ ενα παιδι με
υπερκινητικοτητα θα εχει δυσκολια
συγκεντρωσης και ως ενα βαθμο θα εχει μια
καθυστερηση στην αναπτυξη του οπως και ενα
παιδι με νοητικη υστερηση, ενα παιδι με
αυτισμο η ενα παιδι με αναπτυξιακη αργοπορια
η δυσλεξια κλπ. ομως σε καθε περιπτωση η
αναπτυξη σε διαφορους τομεις θα ειναι τοσο
διαφορετικη και το παραγομενο αποτελεσμα τοσο
ποικιλο ωστε να ειναι σχεδον αδυνατο να
προβλεψουμε την εξελιξη καθε ενος η και τον
παραλληλισμο μεταξυ τους.Αυτο επειδη πχ σε
ενα παιδι που ενω εχει μια δυσκολια
αντιληψης(οφειλομενη ας πουμε σε μια μικρη
νοητικη υστερηση η σε αυτισμο)αλλα εχει καλη
μνημη και μαθηματικη ικανοτητα θα μπορουσαν
τα χαρακτηριστικα αυτα να το βοηθησουν να
αναπτυξει σχετικα ικανοποιητικες κοινωνικες
σχεσεις μαθαινοντας σχεσεις αιτιας-
αποτελεσματος,καλο προσανατολισμο κλπ,(μια
μηχανικη ικανοτητα) εχοντας μικρη
συναισθηματικη νοημοσυνη, ενω ενα παιδι με
υψηλοτερη συναισθηματικη νοημοσυνη και
ενσυναισθηση που ομως εχει φτωχη μνημη ,μικρη
μαθηματικη ικανοτητα και δυσπραξια να μην
μπορει να εχει καλη πορεια κοινωνικα.
Οι κοινωνικες δεξιοτητες, η μνημη, η
μαθηματικη ικανοτητα,η αντιληψη, η
συναισθηματικη νοημοσυνη, η ακουστικη
αντιληψη, η επεξεργασια των πληροφοριων,η
λεπτη κινητικοτητα,η φαντασια,η εξασκηση,κλπ
ειναι τομεις που συνδυαζονται και παραγουν
τις ικανοτητες της προσωπικοτητας μας.Το
μιγμα των δεξιοτητων αυτων μπορει να παραγει
τοσο διαφορετικα αποτελεσματα γιατι στα
παιδια με μδ δεν αναπτυσονται ισσοποσα αλλα
ανισα. φανταστειτε ποσοι συνδυασμοι μπορουν
να υπαρξουν με αυτα τα μιγματα προσωπικοτητας
.Αυτο λειτουργει και στα παιδια χωρις μδ αλλα
η ανιση αναπτυξη σ αυτα ειναι μικρης
αποκλισης και εξηγει απλα τη διαφορετικοτητα
χαρακτηρα. στα παιδια με μδ ομως δημιουργει
πολλα προβληματα με κυριοτερο την
κυμαινομενου βαθμου ελλειψη
οργανωσης,πρωτοβουλιας,
αντιληψης,κατανοησης,κοινωνικοτητας,ενταξης
σε ομαδα,την δυσπραξια,τις λαθος συμπεριφορες
, την αδυναμια αποκωδικοποιησης των
κοινωνικων μηνυματων,καταστασεων,γλωσσας
σωματος ,την ελλειψη μετρου σε καποια
θεματα,την επιρρεπη σε παραβατικοτητα
συμπεριφορα με την εννοια του ευκολου
επηρεασμου απο συνομηλικους, τα αισθηματα
απορριψης και πασης φυσεως αρνητικα
συναισθηματα οπως η παραιτηση,η ντροπη, η
πολυ χαμηλη αυτοεκτιμηση κλπ
Γνωριζοντας αυτα καποιος μπορει τωρα ν
αρχισει να καταλαβαινει ποση ποικιλια
περιπτωσεων μπορει να δημιουργηθει, ποσες
επιμερους αιτιες μπορει να υπαρχουν που να
δημιουργουν τις μδ ετσι ωστε για να
βοηθησουμε ενα παιδι με μδ να ειναι αναγκαια
οχι πλεον η παραλληλη στηριξη, η ενισχυτικη κ
αλλα τετοια αλλα το εξατομικευμενο προγραμμα
που θα μετρα που βρισκεται η γνωση του
παιδιου, η ικανοτητα μνημης κ αφομοιωσης,
τους αποτελεσματικους τροπους και θα
φτιαχνεται ενα προγραμμα οπου σε καθε τομεα
θα ανεβαζει επιπεδο γνωσεων σταδιακα λιγο
πανω απο το σημειο που βρισκεται και με τροπο
που με δοκιμη αποδειχνεται οτι ειναι
κατανοητος απ το παιδι.Οσο αφορα το σχολειο
αυτο γινεται με καταρτιση προγραμματος
ασκησεων, κειμενων κατανοησης κ συζητησης
κλπ.
Για τις κοινωνικες δεξιοτητες ομως(συμφωνα με
οδηγιες εργοθεραπευτων) πρεπει να
αναγνωρισουμε και να καταγραψουμε τις
ελλειματικες δεξιοτητες και να τις διδαξουμε
καθε μια ξεχωριστα.Παραδειγμα η
αποκωδικοποιηση της γλωσσας του σωματος των
αλλων, πρεπει να διδαχθει απο γονιο στο
παιδι με παραδειγματα καθως και συζητηση για
τις αναμενομενες συμπεριφορες-αντιδρασεις που
περιμενουν οι αλλοι απο μας,
η δυσπραξια απαιτει αντιστοιχα εξασκηση σε
καθε ειδους καθημερινη πραξη ,ωστοσο θα
πρεπει να αφηνουμε στο παιδι ελευθερια να
βρει τον καλυτερο τροπο γιατι το καλυτερο
αποτελεσμα επιτυγχανεται οταν παρεχουμε
υποστηριξη με συνεχη ελευθερια επιλογης 2 η
περισσοτερων δρομων. Σημαντικο ειναι να
θυμομαστε την ελλειψη οργανωσης-αυτο σημαινει
οτι οταν βλεπουμε απραξια θα πρεπει να
παρεχουμε ψυχικη στηριξη, ιδεες, αισιοδοξια,
συζητηση , ωθηση με προγραμμα δουλειων και
διασκεδασης. Μεγαλη βοηθεια παρεχει η
συζητηση για κοινωνικα θεματα και αρθρα
αντιληψης.πχ απο www.dinfo.gr,
www.flowmagazine.gr, www.perierga.gr,
tvxs/ygeia, http://www.e-psychology.gr κλπ.
Συχνα ειναι πολυ αποτελεσματικο οταν εχει μια
σημαντικη δυσκολια να βρουμε πληροφοριες απο
σχετικα αρθρα και να τις συζητησουμε μαζι.
Το ζητουμενο ειναι ενα παιδι με
αυτοεκτιμηση,που αντιμετωπιζει τις δυσκολιες
με χιουμορ,που παταει στα ποδια
του,ικανοποιει τις αναγκες του, ζηταει
βοηθεια οταν τη χρειαζεται,προσπαθει να
αναγνωριζει τα μηνυματα γυρω του και αρχιζει
να βρισκει μονο του τα εφοδια που χρειαζεται
για το μελλον του.
Σημερα δυστυχως η κατασταση δεν ειναι η
καλυτερη. Στο σχολειο τα παιδια αυτα
λαμβανουν απορριψη και παραιτουνται στο βαθμο
που τους οδηγει η δυσκολια τους.
Εξατομικευμενα προγραμματα δεν γινονται-δεν
υπαρχει χρονος για τετοια. οι καθηγητες
εχοντας εμπειρια και γνωση τετοιων
περιπτωσεων ειναι ελαστικοι. Η εξελιξη των
παιδιων εξαρταται απο τον βαθμο επιμερους
ικανοτητων και τον βαθμο βοηθειας που
λαμβανουν απο το περιβαλλον τους. Επισημη
βοηθεια δεν υπαρχει. Το καλυτερο για τους
γονεις ειναι να επισκεφθουν ενα αναπτυξιολογο
,ενα παιδοψυχολογο και εναν εργοθεραπευτη
για συμβουλες. Μπορει επισης να υπαρχει και
μια παρακολουθηση απο καποιον. ομως αυτα δεν
αντικαθιστουν τη δουλεια των γονιων που θα
εξελιξει και θα δωσει εφοδια στο παιδι να
πατησει στα ποδια του και που μονο οι γονεις
μπορουν να δωσουν στα παιδια τους.Γενικα τα
παιδια με μδ γινονται ενηλικες με μδ και η
πορεια της ζωης τους εξαρταται απο τη δουλεια
που εχει γινει στα παιδικα και εφηβικα τους
χρονια(αν και εχουν μια αυτονομη πορεια
ωριμανσης, απλα ειναι πιο αργη) ,ετσι οι
γονεις αυτων εχουν αρκετη διαρκη δουλεια να
κανουν τοσο σε μαθησιακο οσο και σε επιπεδο
κοινωνικων δεξιοτητων και ειναι μια
καθημερινη δουλεια. Ωστοσο πρεπει να γινεται
με ενα προγραμμα με χιουμορ και δομημενο ετσι
που να μπορουν κι οι ιδιοι και τα παιδια να
εχουν μια ηρεμη διασκεδαστικη ζωη και
πολυπλευρη αναπτυξη για τα παιδια τους.
Οι κινδυνοι της πορειας αυτων των παιδιων
ειναι σημαντικοι. αν αφεθουν στη μοιρα τους
αναλογα με την περιπτωση κινδυνευουν να
παραιτηθουν, να αποκτησουν καταθλιψη η αλλα
ψυχ. νοσηματα, να γινουν αντικειμενα
εκμεταλευσης, να απομονωθουν,κλπ. Ετσι ειναι
μονοδρομος αυτου του ειδους η συνεχης
υποστηριξη. Το πιο σπουδαιο ειναι να
καταλαβει ο γονιος οτι πρεπει να δινει
ευκαιριες για εμπειριες, νεα πραγματα και
παραστασεις ,πρωτοβουλιες και
υπευθυνοτητες,ψυχικη υποστηριξη και συζητηση
για την οποια δυσκολια παρουσιαζεται αλλα
παντα με φιλικοτητα,χιουμορ,καλη διαθεση και
επισης να καταλαβει οτι ενω στα αλλα παιδια η
κοινωνικη και σχολικη γνωση εξελισσεται
αυθορμητα , σ αυτα χρειαζεται προωθηση,
βοηθεια και υποστηριξη στους ρυθμους που
μπορει να ανταποκριθει το καθε παιδι.Οπως
πιστευω οτι καταλαβατε πλεον, η πορεια των
σχολικων μαθηματων αναγκαστικα ερχεται σε 2η
μοιρα σε σχεση με την πορεια των ικανοτητων
κοινωνικης προσαρμογης και επιβιωσης και
καλο θα ειναι να χρησιμοποιειται η φοιτηση
στο σχολειο για να βοηθησει τις δεξιοτητες
αυτες κι οχι να γινεται αυτοσκοπος σε βαρος
των δεξιοτητων αυτων.πχ τα μαθηματα θα πρεπει
να απλοποιουνται κατα το μεγιστο και να
αξιοποιουνται σαν γνωσεις που θα βοηθουν τον
γενικοτερο σκοπο της ωριμανσης και των
κοινωνικων δεξιοτητων οπου εχουν τετοιο
περιεχομενο(πχ συνναλαγες με χρηματα , φυσικη
και μαθηματικα απο την καθημερινη
ζωη,βελτιωση γλωσσικης εκφρασης,προωθηση
εκφρασης συναισθηματων, κοινωνικες
πληροφοριες κ κειμενα για συζητηση
κλπ).Εννοειται οτι η βαθμολογηση θα πρεπει να
γινεται με βαση οχι το αποτελεσμα αλλα για να
παραγεται αποτελεσμα.Ετσι κι αλλιως τα παιδια
με μδ εχουν αρκετα προβληματα να λυσουν στην
καθημερινη τους ζωη ωστε οι συστασεις για
περισσοτερο διαβασμα που εδιναν παλιοτερα
απληροφορητοι για το θεμα των μδ
εκπαιδευτικοι πεφτουν στο κενο γιατι οπως
λεμε δεν ειναι το θεμα τοσο ο κοπος αλλα ο
τροπος.
Πολυ χρησιμες ειναι οι οποιες νεες γνωσεις
οπως ξενες γλωσσες, αρθρα, ιδεες για προτζεκτ
οπως τα σχολικα, συνταγες, σχεδια για
καλλιτεχνικες ιδεες κ δημιουργιες,εξωσχολικες
λεσχες κ δρασεις πολιτισμου,προγραμματα δια
βιου μαθησης,συζητησεις, η εκπαιδευση του
παιδιου στο να αναζητα πληροφοριες και
παραπλευρες λυσεις μονο του κλπ
Συνοψιζοντας θα μπορουσαμε να συγκεντρωσουμε
τα πιο σημαντικα σημεια που πρεπει να
θυμομαστε
-διαγνωση απο καταλληλους ειδικους
-συμβουλες και απο εργοθεραπευτη
-καταρτιση εξατομικευμενου σχολικου
προγραμματος στο επιπεδο που βρισκεται
το παιδι
-οικογενειακο προγραμμα για μαθησιακη
υποστηριξη και κοινωνικες δεξιοτητες,παροχη
εμπειριων,νεες γνωσεις .
-ψυχολογικη υποστηριξη κ παρακολουθηση
by makis tsaki
